Zo....!!! Daar hangen we dan op de bank, lekker thuis. Zondagmorgen vertrokken vanuit het hotel, onze GMC Terrain ingeleverd, eerste vlucht met Delta naar Atlanta, voor ons lunch maar we deden al alsof het diner was bij Fridays op Altanta Airport en daarna met Delta op weg naar Dussendorf en nu, veilig thuis bij de katjes die geloof ik ook alweer een beetje wennen aan het feit dat ze het weer met ons moeten doen. Tjonge, wat een reis hebben we, weer mogen/kunnen maken met veel prachtige highlights en veel ervan op foto's proberen vast te leggen, heerlijk. Toch is het ook wel weer fijn thuis te zijn hoewel wij allebei niet het idee hebben dat we echt 4 weken zijn weggeweest, dat zegt genoeg. We hopen, en aan de reactie te lezen is dat wel gelukt, dat we jullie hebben kunnen laten meeleven met onze belevenissen en misschien werkt het inspirerend om zelf ook eens zo'n reis te gaan maken. Veel is al geschreven maar we hebben vast nog meer te delen wanneer de foto diemwe nog meer gemaakt hebben bekeken gaan worden, dus als je zin en tijd hebt, bel en kom ze bewonderen. We zijn blij weer heelhuids in ons kikkerlandje en geliefde Tilburg te zijn, zeker wanneer ke ziet hoeveel kilometers/miles we of liever gezegd Cor gereden heeft. Tuurlijk hij doet het graag maar het is soms wel een hele zit, zeker met mij ernaast met mijn camera. Als het aan mij lag kon hij steeds weer stop po en om ff om te draaien voor net dat fotomomentje dat ik dan net gezien had. Maar goed dat dat dan dikwijls niet kan en ik begin daar in te berusten..... Dank je wel hiervoor lieve schat, mijn prive-sjeffeurke en dank je wel aan alle lieve poezenoppassers, en aan jullie, volgers, want al makan we dit blog voor onszelf, het blijft leuk de reacties te lezen en jullie op afstand mee te laten genieten. Wat hebben we genoten van die mooie en speciale momenten met z'n tweetjes (denk dan bijvoorbeeld ook dat lekkere etentje bij Sawgrass dankzij een hele lieve tante)en die momentjes die we gedeeld hebben met anderen lieve mensen, so... again, Thanks to you guys at the Woodlands en ja er staat een fles FIRE-BALL hier op de kast. Wij gaan in ieder geval enorm nagenieten en met de katjes kroelen en proberen weer in ons ritme en in het gareel te komen. Hopelijk tot het volgend blog allemaal, in goede gezondheid want weer thuis, besef je je weer hoe alles "with the blink off an eye" weer anders kan zijn. Sterkte voor diegene die zelf wel weten wie hiermee bedoeld worden. Een zoen van twee heel gelukkige en dankbare mensjes, en tot snel Cor en Helen